สิ่งน่ารําคาญ คือ

• สิ่งที่ก่อให้เกิดความรําคาญ
  สิ่งรบกวนใจ

• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่ารําคาญ     ยุ่งยาก จําเจ ซ้ําซาก น่าระอา น่าเบื่อ น่าเอือม น่ารังเกียจ น่าอิดหนาระอาใจ น่าขุ่นเคือง น่าเบื่อหน่าย ไม่น่าสนใจ น่าโมโห
• รํา     ฟ้อน ฟ้อนรํา ร่ายรํา พิลาส รําข้าว เต้น เต้นระบํา เต้นรํา เคลื่อนไหวเหมือนเต้นรํา เต้นลีลาศ
• รําคาญ     เบื่อ เบื่อหน่าย เหม็นเบื่อ คับอกคับใจ อึดอัด อึดอัดใจ ไม่สบายใจ ไม่สะดวกสบาย ระคาย เคือง รําคาญใจ โกรธ กวนใจ ก่อกวน เป็นทุกข์เป็นร้อน หงุดหงิด
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• ส่งเสียงดังน่ารําคาญ    ส่งเสียงทําให้รําคาญ
• ซึ่งน่ารําคาญ    ที่เป็นปัญหา ซึ่งกวนใจ
• อย่างน่ารําคาญ    อย่างกวนใจ อย่างขัดเคือง
• สิ่งที่น่ารําคาญ    สิ่งที่ก่อให้เกิดความไม่สะดวกสบาย
• ที่น่ารําคาญ    ที่ก้าวก่าย ที่รบกวน ที่ล่วงล้ํา
• ความรู้สึกรําคาญ    ความรําคาญ
• สิ่งที่ทําให้รําคาญ    สิ่งที่รบกวน
• การทําให้รําคาญ    การรบกวน สิ่งที่ก่อความรําคาญ