ที่เกียจคร้าน คือ

• ขี้เกียจ

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียจ     เกียด ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
• เกียจคร้าน     ก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.
• กี     ดู กาบกี้ .
• คร้าน     คฺร้าน ว. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ, ตามปรกติเมื่อใช้พูดมักมีคำ ขี้ ประกอบหน้า เช่น ขี้คร้าน และมักใช้เข้าคู่กับคำ
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าน     น. ที่ที่ปลูกยกพื้นขึ้นสำหรับนั่งหรือขายของเป็นต้น, สถานที่ขายของ, เรียกสิ่งที่ปักเสามีไม้พาดข้างบนให้ต้นไม้เลื้อยว่า ร้าน เช่น ร้านบวบ ร้านองุ่น.
• คนเกียจคร้าน    คนขี้เกียจ คนไม่ชอบทำงาน คนไม่ทำงานทำการ คนไม่เอาไหน คนไร้สาระ ผู้ปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ ผู้เดินเตร่ คนเฉื่อยแฉะ คนพเนจร พวกขอทาน
• ความเกียจคร้าน    ความเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ความไม่เจ็บปวด ความขี้เกียจ ความเฉื่อยชา
• อย่างเกียจคร้าน    อย่างขี้เกียจ อย่างเอ้อระเหย อย่างเฉื่อยชา
• เ้กียจคร้าน    เกียจคร้าน

• พวกเทพ ที่เกียจคร้านไม่ยอมช่วยยาม
• อัจฉริยะที่เกียจคร้าน ผู้ที่ไม่เคยจดจำโน๊ตเพลงเพราะเขาเห็นว่ามันเป็นอุปสรรค
• การที่จะทำแบบนั้นได้ เราจำเป็นต้องปลดพนักงาน ที่เกียจคร้านหรือไม่จำเป็นออกไป