ธรรมนิตย์ คือ

• น. ผู้เที่ยงธรรม. (ส.).

• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• มน     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นิตย     นิดตะยะ- น. นิติ เช่น ผู้ชำนินิตยสาตรไสย. ( ตะเลงพ่าย ). ( แผลงมาจาก นิติ).
• นิตย์     นิดตะยะ-, นิด ว. เสมอไป, สม่ำเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์. ( ส. ; ป. นิจฺจ).
• ธรรมนิยม    น. ความประพฤติที่มีธรรมเป็นที่ตั้ง.
• ธรรมนูญ    (กฎ) น. กฎหมายที่จัดระเบียบองค์กร เช่น ธรรมนูญศาลทหาร พระธรรมนูญศาลยุติธรรม.
• ธรรมาทิตย์    ทำมา- น. อาทิตย์แห่งธรรม คือพระพุทธเจ้า. (ส.).
• ธรรมนาถ    น. ผู้รักษากฎหมาย. (ส.).
• ธรรมนิยาม    น. ความแน่นอนแห่งธรรมดา คือ พระไตรลักษณ์. (ส.; ป. ธมฺมนิยาม).
• ธรรมนิเวศ    น. การเข้าประพฤติธรรม, การเข้าศาสนา.
• มนุษยธรรม    น. ธรรมของคน, ธรรมที่มนุษย์พึงมีต่อกัน มีเมตตากรุณาเป็นต้น.
• มีมนุษยธรรม    มีเมตตากรุณา