นักธรณีฟิสิกส์ คือ

• ผู้เชี่ยวชาญแผ่นดินไหว

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรณ     ทอน, ทอระนะ ( แบบ ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้. ( ป. , ส. ).
• ธรณี     ทอระนี น. แผ่นดิน เช่น ธรณีสูบ, พื้นแผ่นดิน เช่น ธรณีวิทยา, โลก เช่น นางในธรณีไม่มีเหมือน. ( ป. , ส. ).
• ธรณีฟิสิกส์     ภูมิศาสตร์กายภาพ วิชาฟิสิกส์ที่ว่าด้วยพื้นดินและโลก
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• ฟิสิกส์     น. วิทยาศาสตร์กายภาพแขนงหนึ่งซึ่งกล่าวถึงสมบัติทางกายภาพของสารต่าง ๆ และพลังงาน. ( อ. physics).
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• นักธรณีวิทยา    ผู้เชี่ยวชาญการกําเนิดหิน ผู้เชี่ยวชาญต้นกําเนิดดิน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องแร่
• นักธรรม    น. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก; ฤษี.
• นักธรรมะ    คนที่ศึกษาในโรงเรียนศาสนา ผู้ฝึกฝนธรรมะ ผู้ฝึกเป็นพระ ผู้ศึกษาด้านศาสนศาสตร์ นักศึกษาด้านศาสนศาสตร์ นักศึกษาเทววิทยา ผู้ศึกษาในโรงเรียนศาสนา
• (ฟิสิกส์)    เป็นคำที่ใช้ในฟิสิกส์
• ธรณีสูบ    ก. อาการที่แผ่นดินแยกออกทำให้คนที่ทำบาปกรรมอย่างยิ่งตกลงหายไป แล้วแผ่นดินก็กลับเป็นอย่างเดิม เป็นความเชื่อทางพระพุทธศาสนาว่า ธรรมชาติจะลงโทษคนที่ทำบาปหนักนั้นเอง โดยผู้อื่นไม่ต้องลงโทษ.
• นักธรรมชาตินิยม    คนที่ศึกษาเรื่องของพืชและสัตว์
• ธรณิน    ทอระ- (กลอน) น. ธรณี, แผ่นดิน, เช่น กึกก้องสะเทือนธรณิน. (ลอ).