นักสะกดคำ คือ

• คนสะกดคำ
  ผู้สะกดคำ

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะกด     ก. กลั้นไว้, ข่มไว้, เช่น เมื่อเกิดความไม่พอใจ ก็รู้จักสะกดอารมณ์ไว้บ้าง; เขียนหรือบอกตัวอักษรที่ประกอบกันเป็นคำ,
• สะกดคำ     สะกด
• กด     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว จ ฉ ช ซ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ด ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด ว่า แม่กด หรือ มาตรากด. ๒ น. (๑) ชื่อปลาไม่มีเกล็ด มีหนวด หลายชนิด
• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คนสะกดคำ    นักสะกดคำ ผู้สะกดคำ
• ผู้สะกดคำ    คนสะกดคำ นักสะกดคำ หนังสือสะกดคำ
• การสะกดคำ    n. การเขียนหรือบอกตัวอักษรที่ประกอบกันเป็นคำ ตัวอย่างการใช้: คุณครูสอนการสะกดคำให้กับนักเรียน
• หนังสือสะกดคำ    หนังสือสอนการสะกดคำ ผู้สะกดคำ
• ลูกสะกด    น. ลูกประคำที่เป็นลูกคั่น.
• หนังสือสอนการสะกดคำ    หนังสือสะกดคำ
• สะกดอกสะกดใจ    ก. ข่มอารมณ์มิให้หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วหรือที่กำลังประสบ.
• สะกดผี    ก. ใช้เวทมนตร์สะกดไม่ให้ผีอาละวาดหรือให้อยู่ในอำนาจเป็นต้น.
• การสะกดกลั้น    หิริโอตัปปะ

• พี่ว่าเธอต้องชนะแน่ เธอเป็นนักสะกดคำที่เก่งที่สุด