ลูกสะกด คือ

• น. ลูกประคำที่เป็นลูกคั่น.

• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะกด     ก. กลั้นไว้, ข่มไว้, เช่น เมื่อเกิดความไม่พอใจ ก็รู้จักสะกดอารมณ์ไว้บ้าง; เขียนหรือบอกตัวอักษรที่ประกอบกันเป็นคำ,
• กด     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว จ ฉ ช ซ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ด ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด ว่า แม่กด หรือ มาตรากด. ๒ น. (๑) ชื่อปลาไม่มีเกล็ด มีหนวด หลายชนิด
• นักสะกดคำ    คนสะกดคำ ผู้สะกดคำ
• สะกดอกสะกดใจ    ก. ข่มอารมณ์มิให้หวั่นไหวต่อเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วหรือที่กำลังประสบ.
• สะกดผี    ก. ใช้เวทมนตร์สะกดไม่ให้ผีอาละวาดหรือให้อยู่ในอำนาจเป็นต้น.
• ตัวสะกด    น. พยัญชนะท้ายคำหรือพยางค์ที่ทำหน้าที่บังคับเสียงให้เป็นไปตามมาตราต่าง ๆ เช่น น เป็นตัวสะกดในมาตรากน.
• สะกดคำ    สะกด
• สะกดจิต    ก. ใช้อำนาจจิตเป็นสื่อสะกดให้หลับแล้วบังคับให้กระทำตามความต้องการของตน.
• สะกดทัพ    ก. ใช้อำนาจเวทมนตร์บังคับให้ทหารในกองทัพของฝ่ายตรงข้ามหลับ.
• สะกดใจ    v. ข่มความรู้สึก, ทำให้ระงับใจ , ชื่อพ้อง: ข่มใจ, สะกด, ข่มจิต, บังคับใจ ตัวอย่างการใช้: แม่ต้องสะกดใจอย่างมากเมื่อได้ยินข่าวนั้น
• ลูกสะบ้า    น. กระดูกมีลักษณะกลม ๆ แบน ๆ คล้ายลูกสะบ้า มีเอ็นยึดระหว่างกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้ากับกระดูกหน้าแข้ง ประกอบเป็นส่วนนูนสุดของกระดูกหัวเข่า, สะบ้าหัวเข่า ก็ว่า.
• ลูกสะใภ้    น. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
• การสะกด    การสะกดคำ

• แค่บอกไปว่า ลูกสะกดจิตแม่แล้ว