นักเศรษฐศาสตร์มหภาค คือ

• ผู้เชียวชาญเศรษฐศาสตร์มหภาค
  ผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจมหภาค

• นัก     ๑ น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ,
• นักเศรษฐศาสตร์     n. ผู้ทำการวิจัยและนำหลักฐานทางเศรษฐศาสตร์มาใช้ในงานที่เกี่ยวข้องกับที่มาของรายได้ รายจ่าย การพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติและการผลิต
• เศรษฐ     เสดถะ-, เสด ว. ดีเลิศ, ดีที่สุด, ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ. ( ส. เศฺรษฺ; ป. เสฏฺ).
• เศรษฐศาสตร์     เสดถะสาด น. วิชาว่าด้วยการผลิต การจำหน่ายจ่ายแจก และการบริโภคใช้สอยสิ่งต่าง ๆ ของชุมชนมี ๒ สาขา คือ เศรษฐศาสตร์จุลภาค ได้แก่
• เศรษฐศาสตร์มหภาค     n. สาขาเศรษฐศาสตร์ที่ศึกษาถึงเรื่องระบบเศรษฐกิจโดยส่วนรวม
• ศร     สอน น. อาวุธชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันสำหรับยิง เรียกว่า คันศร กับลูกที่มีปลายแหลม เรียกว่า ลูกศร, เรียกสายคันศรว่า สายศร,
• ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• ศาสตร์     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ตร     หล่อ
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาค     พาก, พากคะ- น. ส่วน เช่น ภาคทฤษฎี ภาคปฏิบัติ, ฝ่าย เช่น ภาครัฐบาล ภาคเอกชน ภาคเหนือ ภาคใต้, บั้น, ตอน, เช่น หนังสือภูมิศาสตร์ ภาคต้น
• ผู้เชียวชาญเศรษฐศาสตร์มหภาค    นักเศรษฐศาสตร์มหภาค ผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจมหภาค
• เศรษฐศาสตร์จุลภาค    n. สาขาเศรษฐศาสตร์ที่ศึกษาถึงรายละเอียดในระบบเศรษฐกิจ
• มหาวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์    ตัวคูณ กฎเศรษฐกิจ ทฤษฎีการพัฒนา ทฤษฎีการเจริญเติบโต ทฤษฎีการเช่าที่ ทฤษฎีความสมดุล ทฤษฎีทําเลที่ตั้ง ทฤษฎีมูลค่า ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ ลัทธิเศรษฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์แบบเคนส์