นัยประหวัด คือ

• n.
  ความสัมพันธ์ต่อเนื่องประหวัดถึงกันระหว่างสิ่งใดสิ่งหนึ่งกับความคิดที่เกิดขึ้น

• นัย     ไน, ไนยะ น. ข้อสำคัญ เช่น นัยแห่งเรื่องนี้; ความ, ความหมาย, เช่น หลายนัย; แนว, ทาง, เช่น ตีความได้หลายนัย; แง่ เช่น อีกนัยหนึ่ง. ( ป. นย).
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประหวัด     ก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หวัด     ๑ น. อาการที่เยื่อของอวัยวะที่เป็นเครื่องหายใจอักเสบ มักทำให้เสียงแห้งและน้ำมูกไหล. ๒ ว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น
• วัด     ๑ น. สถานที่ทางศาสนา โดยปรกติมีโบสถ์ วิหาร และที่อยู่ของสงฆ์หรือนักบวชเป็นต้น. ๒ ก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น
• ประหวั่น    ก. พรั่นใจ.
• นิสัยประหลาด    พฤติกรรมประหลาด ของที่น่าสนใจ ของแปลก โบราณวัตถุ
• โปรยปรายระหว่าง    ทําให้กระจายไปท่ามกลาง โปรยท่ามกลาง
• กระหวัด    ก. ตวัด, วัดเข้ามาโดยเร็ว, รัดรึง; ย้อน เช่น เจ้าหวนคิดกระหวัดวน. (พากย์นางลอย).
• ประหว่า    ก. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, เช่น มือประหว่าคว้าหมอน. (สมุทรโฆษ).
• ประหยัด    ก. ยับยั้ง, ระมัดระวัง, เช่น ประหยัดปาก ประหยัดคำ; ใช้จ่ายแต่พอควรแก่ฐานะ.
• นายประกัน    น. ผู้รับประกันหรือค้ำประกัน, ผู้รับผิดชอบชดใช้ค่าเสียหายแทน.
• เบี้ยประกัน    n. เงินที่ผู้เอาประกันจ่ายให้แก่บริษัทรับประกัน ตัวอย่างการใช้: ผู้เอาประกันสามารถจ่ายเบี้ยประกันเป็นรายเดือนหรือรายปีก็ได้