นั่งหรือยืนคร่อม คือ

• ข้าม
  นั่งคร่อม

• นั่ง     ก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยืน     ก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่,
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• นคร     นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. ( ป. , ส. ).
• คร่อม     คฺร่อม ก. ยืนหรือนั่งแยกขาให้ของอยู่ใต้หว่างขา, ยงโย่ให้ของอยู่ใต้ตัว เช่น เอาตัวคร่อมไว้ นอนคร่อม, เอาสิ่งของเช่นโต๊ะเก้าอี้ตั้งในอาการเช่นนั้น
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• นักวิ่งหรือม้าที่ไม่ค่อยชนะการแข่งขัน    นักวิ่งที่ไม่ติดอันดับที่หนึ่งถึงที่สาม บุคคลที่ไม่ประสบผลสำเร็จหรือประสบผลสำเร็จเล็กน้อย ผู้สูญเสีย ผู้แพ้
• ขึ้นคร่อม    สมพาส ขึ้นขี่
• เดินคร่อม    ก้าวข้าม เดินข้าม
• ถุงหรือห่อเล็ก ๆ ที่ใส่เครื่องหอม    เครื่องหอมในถุงหรือห่อดังกล่าว
• เครื่องหอมในถุงหรือห่อดังกล่าว    ถุงหรือห่อเล็ก ๆ ที่ใส่เครื่องหอม
• ครั่นครื้น    คฺรั่นคฺรื้น ก. สะเทือน.