น้ําเมา คือ
"น้ําเมา" อังกฤษ
- สุรา
เหล้า
น้ําจันทร์
ยอดข้าว
สุราเมรัย
เมรัย
น้ําจัณฑ์
น้ําขาว
น้ําตาลเมา
สาโท
อุ
ของมึนเมา
ของเมา
มัชชะ
น้ําเหล้า
สุราบาน
- น้ํา น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
- เม น. แม่. ( ข. ).
- เมา ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาเมต เดวิด มาเมต
- เมาเครื่องบิน เมาคลื่น เมารถ เมาเรือ
- ขาเมาท์ คนชอบนินทา
- เมาเรียค ฟรองซัวส์ ชาร์ลส์ เมาเรียค ฟรองซัวส์ เมาเรียค
- เมาเรือ เมาคลื่น เมารถ เมาเครื่องบิน
- น้ำเมา น. น้ำที่ดื่มแล้วทำให้มึนเมา ได้แก่สุราและเมรัยเป็นต้น.
- เมามัน ก. บ้าคลั่ง.
- เมื่อจําเป็น เมื่อต้องการ
- ขี้เมาหยําเป ขี้เมา
- มาเหนือเมฆ (สำ) ก. มีความคิดหรือชั้นเชิงเหนือผู้อื่น; มาหรือปรากฏขึ้นโดยไม่คาดหมาย.
- เดวิด มาเมต มาเมต