นําพา คือ

• นํา
  พา
  พะวง
  อาทร
  เป็นห่วงเป็นใย
  เอาใจใส่
  เอื้ออาทร
  เอื้อเฟื้อ
  ชักพา
  เอาธุระ

• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• ยุพาพิน    (กลอน) น. หญิงสาวสวย.
• ไม่นําพา    มองข้าม ไม่เอาใจใส่
• นิราพาธ    -พาด (แบบ) ว. ไม่มีความเจ็บไข้. (ป., ส.).
• นําพาไป    เป็นสื่อนํา
• พาราพีน    พาราฟินในรูปขี้ผึ้ง
• ยุพาพาล    (กลอน) น. หญิงสาวสวย.
• เพาพาล    น. หนุ่มสาวผู้งาม. ว. งามและกำลังรุ่น.
• พาพิลลา    ปุ่มลิ้น
• ราพาย    ก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้.
• รําพาย    กระพือ พัด
• อาพาท    ป่วย ประชวร เจ็บป่วย เจ็บไข้ได้ป่วย
• อาพาธ    -พาด ก. เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• เจ้าพายุ    น. ชื่อตะเกียงชนิดหนึ่งเมื่อเผาไส้แล้วสูบลมให้ดันน้ำมันเป็นไอขึ้นไปเลี้ยงไส้ทำให้เกิดแสงสว่างนวลจ้า.

• ราวกับโชคชะตานําพามาพบเจอ