นําออกจาก คือ

• พาออกไปจาก
  พาออกจาก

• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• ออกจาก     ออกไป ออกไปข้างนอก ละทิ้งจาก ย้ายออก แจ้งออก จาก ละทิ้ง จากไป ออกมา ออกไปจาก ออก เอาออก เอาออกจาก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาก     ๑ น. ชื่อปาล์มชนิด Nypa fruticans Wurmb ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกออยู่ตามป่าเลนหรือริมฝั่งน้ำกร่อยตื้น ๆ ใบใช้มุงหลังคาและกรุฝา ออกดอกเป็นช่อยาว
• พาออกจาก    นําออกจาก
• เอาออกจาก    ลบออกจาก ขจัด ชําระจาก ขับออกจาก ไล่ออกจาก ย้ายออกจาก ออกจาก
• เอาออกจากที่    ปลดจากตำแหน่งทางการเมือง เอาลงจากหลังม้า
• ซึ่งตัดออกจากกัน    ซึ่งแยกออกจากกัน
• ดึงออกจากกัน    แยกจากกัน
• แยกออกจากกัน    แบ่งออก ตัดขาดจากกัน
• ยกภูเขาออกจากอก    (สำ) ก. โล่งอก, หมดวิตกกังวล, ปลดเปลื้องภาระที่หนักอกหนักใจให้หมดไป.
• ลาออกจากตำแหน่ง    ยอมอยู่ใต้อิทธิพล ลาออก