นําหรือพาขึ้นบันไดไป คือ

• นําขึ้นไปสู่ที่สูงกว่า

• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• บัน     ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. ( ดึกดำบรรพ์ ).
• บันได     น. สิ่งที่ทำเป็นขั้น ๆ สำหรับก้าวขึ้นลง, กระได ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงบุคคลหรือสิ่งที่อาศัยใช้ไต่เต้าขึ้นไปสู่ฐานะหรือตำแหน่งที่สูงขึ้นไป.
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• นําขึ้นบันไดไป    นําขึ้นไป
• นําขึ้นไป    นําขึ้นบันไดไป
• ไม้ทําขั้นบันได    ไม้กระดาน ไม้ระแนง แผ่นกระดาน ไม้ซีก ซุงไม้เลื่อย เศษเหลือไม้ ไม้ชิ้นเล็ก
• ชั้นบันไดพาด    จับพวงมาลัยเรือ ไม้ราวบันใด
• คนขับรถหรือพาหนะชนิดอื่น    โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรม
• ไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไปจนวัดไม่ได้    มีขอบเขต มีเขตจำกัด ไม่ใช่ศูนย์