บทเสริม คือ

• ส่วนขยาย
  ส่วนเพิ่มเติม
  ส่วนเสริม

• บท     ๑ บด, บดทะ- น. ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ เช่น บทที่ ๑ บทที่ ๒; กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ เช่น โคลง ๔ สุภาพ ๔ บาท เป็น ๑ บท;
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสริม     เสิม ก. เพิ่ม, เติม, ต่อเติม, หนุน, เช่น เสริมคันกั้นน้ำ เสริมกราบเรือให้สูงขึ้น เสริมจมูก. ว. ที่เพิ่มเติม เช่น อาหารเสริม เก้าอี้เสริม
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริม     น. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; ( ปาก ) เกือบ, จวน, เช่น
• แม่บทเดิม    ข้อความสั้น ๆ ในพระคัมภีร์ไบเบิล ข้อความเดิม ต้นฉบับเดิม อักษรในพระคัมภีร์ไบเบิล เนื้อเพลง แบบฉบับการเขียน
• บทเพลงอิสระ    การใช้ถ้อยคำที่หรูหราและฟุ่มเฟือย
• บทเพลงเสียดสี    บทประพันธ์เสียดสี ละครชุดประเภทเสียดสีทางการเมือง
• ผู้เสริม    สิ่งที่เสริม
• บทเทียบ    บทพิสูจน์
• บทเรศ    บดทะ- (กลอน) น. เท้า เช่น กราบบทเรศราชบิดา ท่านแล. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).
• บทเรียน    น. คำสอนที่กำหนดให้เรียน, ข้อที่เป็นคติเตือนใจ เช่น บทเรียนในชีวิต.
• บทกวีสรรเสริญ    บทกวีสำหรับร้อง
• สร้างเสริม    ก. ทำให้เกิดมีขึ้นและเพิ่มพูนให้มากยิ่งขึ้น เช่น การศึกษาสร้างเสริมคนให้เป็นพลเมืองดี.

• ทำไมถึงได้เป็นแค่บทเสริมเองล่ะ ?
• พ่อบอกว่าจะให้บทเสริมกับฉัน