บรรพชีวินวิทยา คือ

• ชีววิทยาที่เกี่ยวกับชีวิตของพืชและสัตว์โบราณ

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรพ     บันพะ-, บัน ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. ( ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
• ชีว     ชีวะ- น. ชีพ, ความเป็นอยู่; พระพฤหัสบดี เช่น ชีววาร. ( ป. , ส. ).
• ชีวิน     ( แบบ ) น. ผู้เป็นอยู่, ผู้มีชีวิต. ( ส. ).
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วิทย     วิดทะยะ- น. วิทยา.
• วิทยา     วิดทะยา น. ความรู้, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น วิทยากร วิทยาคาร จิตวิทยา สังคมวิทยา. ( ส. ).
• ทยา     ๑ ทะ- ( แบบ ) น. ความเอ็นดู, ความกรุณา, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น ทยาทิคุณ. ( ป. , ส. ). ๒ ทะ- ว. ดี, สำคัญ, ต้องการ, เช่น
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• บรรพชน    บรรพบุรุษ ปู่ยาตายาย เทือกเถาเหล่ากอ คนรุ่นก่อน คนสมัยก่อน คนโบราณ
• บรรพชา    บันพะ-, บับพะ- น. การบวช เช่น บรรพชาเป็นกิจที่ทำได้ยาก, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ อุปสมบท บรรพชา หมายความว่า การบวชเป็นสามเณร อุปสมบท หมายความว่า การบวชเป็นภิกษุ. ก. บวช เช่น บรรพชาเป็นสามเณร. (ป. ปพฺพชฺชา
• บรรพชิต    บันพะชิด น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. (ป. ปพฺพชิต; ส. ปฺรวฺรชิต).

• ไม่มีนักบรรพชีวินวิทยาที่ถือตัว จะใช้รถปราบดิน
• ลาสสิเตอร์เจอรถบรรทุก ของนักบรรพชีวินวิทยา
• ดังนั้นเขาทำแลลที่นักบรรพชีวินวิทยา ที่มีความเคารพตนเองสูง
• ไม่ ชอว์น เราทำตามสิ่งที่บรรพชีวินวิทยาแห่งชาติสมาคมได้ตกลง
• นาโอมิที่อยู่ภาคบรรพชีวินวิทยา บอกว่า
• เรามาจากสมาคมบรรพชีวินวิทยาแห่งชาติ
• นักบรรพชีวินวิทยาจริงๆ