บรรพตธาตุ คือ

• (แบบ) น. แร่. (ส. ปรฺวต + ธาตุ).

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรพ     บันพะ-, บัน ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. ( ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).
• บรรพต     บันพด, บันพดตะ- น. ภูเขา. ( ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• ธาตุ     ๑ ทาด, ทาตุ-, ทาดตุ- น. สิ่งที่ถือว่าเป็นส่วนสำคัญที่คุมกันเป็นร่างของสิ่งทั้งหลาย โดยทั่ว ๆ ไปเชื่อว่ามี ๔ ธาตุ ได้แก่ ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุไฟ
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• บรรพต-    บันพด, บันพดตะ- น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
• บรรพตกีลา    (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. ปรฺวต + กีลา).
• บรรพตชาล    (แบบ) น. เทือกเขา, แนวเขา, ทิวเขา. (ส. ปรฺวต + ชาล).
• บรรพตราช    (แบบ) น. พญาเขา. (ส. ปรฺวต + ราช).
• บรรพตวาสี    (แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).
• บรรพตศิขร    (แบบ) น. ยอดเขา. (ส. ปรฺวต + ศิขร).
• เสลบรรพต    น. ภูเขาหิน. (ป. เสลปพฺพต; ส. ไศลปรฺวต).
• บรรพตมาลา    (แบบ) น. เทือกเขา, แนวเขา, ทิวเขา. (ส. ปรฺวต + มาลา).
• เบญจบรรพต    น. เขา ๕ ยอด คือ เขาหิมาลัย.