บรรลัยจักร คือ

• บันไลยะจัก
  ว. วายวอด, มักใช้เป็นคำด่าประกอบคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรลัย     บันไล ก. ฉิบหาย, วอดวาย, ย่อยยับ, มอดม้วย, ประลัย ก็ว่า.
• ลัย     ไล, ไลยะ- น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (
• จัก     ๑ ก. ทำให้เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ คล้ายฟันเลื่อย, เอาคมมีดผ่าไม้ไผ่หรือหวายให้แตกจากกันเป็นเส้นบาง ๆ. ว. เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ. ๒ ( ไว )
• จักร     จัก, จักกฺระ- น. อาวุธในนิยาย รูปเป็นวงกลมและมีแฉก ๆ โดยรอบ เช่น พระนารายณ์ทรงจักร, สิ่งที่มีลักษณะเป็นวงกลมอย่างล้อรถ เช่น
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ฉิบหายบรรลัยจักร    ฉิบหาย บรรลัยจักร วอดวาย วายวอด
• บรรลุ    บัน- ก. ลุ, ถึง, สำเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล, ประลุ ก็ว่า.
• บรรลุผล    สัมฤทธิ์ สัมฤทธิ์ผล สําเร็จ ได้ผล รุ่งเรือง ได้ผลสําเร็จ ทําสําเร็จ แล้วเสร็จ ทําเสร็จ ประสบผล ประสบความสําเร็จ ประสบผลสําเร็จ สําเร็จผล เป็นผล ถึง ทำสำเร็จ
• กรรลี    กัน- น. โทษ. (ส. กลี แผลงเป็น กระลี และแผลง กระลี เป็น กรรลี).
• กรรลึง    กัน- (กลอน; แผลงมาจาก กระลึง) ก. จับ.
• บรรลัยกัลป์    บันไลกัน น. เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัปว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.
• บรรลาย    ๑ บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ปราย) ก. ปราย, โปรย, เช่น หยั่งหยาดวลาหกบรรลาย. (อุเทน). ๒ บัน- (กลอน; แผลงมาจาก ปลาย) น. ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.
• บรรลุถึง    มา มาถึง
• การบรรลุ    ความสําเร็จ อธิคม