บรรเลงนํา คือ

• เบิกโรง

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บรรเลง     บัน- ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• การบรรเลงนํา    การแสดงเบิกโรง ฉากโหมโรง
• บรรเลงนำ    ควบคุม นำการประชุม เป็นประธานการประชุม
• การบรรเลงนำ    การกระทำเบื้องต้น การแสดงเบิกโรง คำนำ vt. ฉากโหมโรง สภาพหรือผลงานเบื้องต้น สิ่งบอกเหตุ
• ผู้บรรเลง    นักดนตรี ผู้ประโคม วาทก
• เริ่มบรรเลง    เริ่มเล่น
• การบรรเลง    n. การทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ , ชื่อพ้อง: การบรรเลงเพลง, การเล่นเพลง, การบรรเลงดนตรี ตัวอย่างการใช้: เพลงหน้าพาทย์เป็นเพลงที่มีความยาวและยากกว่าเพลงเถาทั่วไป นักดนตรี
• การบรรเลงซ้ำ    การพูดซ้ำ สิ่งที่กระทำซ้ำ สิ่งที่อัดใหม่ เรื่องซ้ำ
• บรรเลงเดี่ยว    โซโล่ เดี่ยว แสดงเดี่ยว
• ผู้บรรเลงดนตรี    นักกีฬา ผู้เล่น ผู้เล่นการพนัน
• ผู้บรรเลงเดี่ยว    ผู้เล่นเดี่ยว ผู้แสดงเดี่ยว
• การบรรเลงเพลง    การบรรเลง การบรรเลงดนตรี การเล่นเพลง