บรรโลม คือ
บัน-
(กลอน) ก. ประโลม, ทำให้พึงใจ.
- บร บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
- โล กิโลกรัม กก. กิโล ก.ม. กม. กิโลเมตร กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง ก.ก.
- โลม น. ขน. ( ป. ). ๑ ก. ทำอาการประคองลูบให้รู้สึกว่าเอ็นดูรักใคร่เป็นต้น. น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่แสดงบทเข้าพระเข้านาง เช่น หนุมานเกี้ยวนางเบญกาย,
- ลม ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
- ครรโลง คันโลง (กลอน) น. โคลง, คำประพันธ์ชนิดหนึ่ง. (แผลงมาจาก โคลง).
- จรรโลง จัน- (แบบ) ก. พยุงไว้ไม่ให้เซหรือไม่ให้ล้มลง, ผดุง, ค้ำชู, เช่น จรรโลงประเทศ, บำรุงรักษาและเชิดชูไว้ไม่ให้เสื่อม เช่น จรรโลงศาสนา.
- สิ่งที่จรรโลงชีวิต โลหิตแห่งชีวิต
- บรรจุในโลง นําใส่โลง บรรจุศพ บรรจุศพในโลงศพ
- บรรณโลก (แบบ) น. วงการหนังสือ.
- โลม- ๒ น. ขน. (ป.).
- ชรโลง ชฺระ- (กลอน) ก. ชโลง, จูง, พยุง, โยง.
- ปรโลก ปะระ-, ปอระ- น. โลกหน้า.
- ภูรโลก พูระโลก น. ชื่อแผ่นดินเมื่อพูดเกี่ยวกับฟ้าและสวรรค์. (ส.).
- สุรโลก น. สวรรค์. (ส.).
- วิถีทางจรรโลงชีวิต สายดึงนักประดาน้ำขึ้นลง เส้นชีวิต