บริขาร คือ

• บอริขาน
  น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอก กรองน้ำ (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร, สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. ปริกฺขาร).

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บริขา     บอริ- ( แบบ ) น. คู, สนามเพลาะ. ( ป. ปริขา).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• อัฐบริขาร    น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. อฏฺปริขาร).
• ขายบริการ    ขายตัว ขายน้ำ ขายหอย ขายบริการทางเพศ
• บริขารโจล    -โจน (แบบ) น. ท่อนผ้าสำหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬ ก็มี. (ป.).
• ปลงบริขาร    ก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย (ใช้แก่บรรพชิต).
• สมณบริขาร    น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ (ธมกรก), อัฐบริขาร ก็เรียก. (ป.).
• เครื่องบริขาร    n. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนามี 8 อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก ชื่อพ้อง: เครื่องใช้, ของใช้, บริภั
• ขาดการอบรม    อบรมไม่ดี
• ที่ขาดการอบรม    ที่ไม่ได้รับการอบรม
• หญิงขายบริการ    n. หญิงค้าประเวณี ชื่อพ้อง: โสเภณี, หญิงโสเภณี, อีตัว, กระหรี่, นางโลม, ผู้หญิงหากิน, นางคณิกา ตัวอย่างการใช้: กระทรวงสาธารณสุขเริ่มรณรงค์ให้ความรู้เรื่องวิธีคุมกำเนิด และการป้องกันโรค
• การขายบริการทางเพศ    การค้าประเวณี การขายตัว
• การขายแบบบริการตัวเอง    การขายที่ให้ลูกค้าบริการตัวเอง

• คือ สถานที่หรือสิ่งของทั้งหมดที่เกี่ยวเนื่องกับพระพุทธเจ้า เช่น สังเวชนียสถานทั้งสี่ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ พุทธบริขาร รอยพระพุทธบาท ฯลฯ