ปลงบริขาร คือ
- ก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย (ใช้แก่บรรพชิต).
- ปลง ปฺลง ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป (ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่) เช่น ปลงหาบ; เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ.
- ลง ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
- งบ ๑ น. สิ่งที่เป็นแผ่นกลม ๆ เช่น งบน้ำตาล งบน้ำอ้อย, เรียกน้ำตาล น้ำอ้อย ที่ทำให้เป็นแผ่น ๆ เช่นนั้น ว่า น้ำตาลงบ น้ำอ้อยงบ. ๒ น.
- บร บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
- บริขา บอริ- ( แบบ ) น. คู, สนามเพลาะ. ( ป. ปริขา).
- บริขาร บอริขาน น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอก กรองน้ำ (ธมกรก)
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- เครื่องบริขาร n. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนามี 8 อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก ชื่อพ้อง: เครื่องใช้, ของใช้, บริภั
- ปลงสังขาร ก. พิจารณาเห็นว่าเราจะต้องตายเป็นแน่แท้.
- ปลงอายุสังขาร ก. บอกกำหนดวันสิ้นสุดแห่งอายุ (ใช้แก่พระพุทธเจ้า).
- หญิงบริการ โสเภณี คณิกา ผู้หญิงขายตัว นางบังเงา ผู้หญิงหากิน ไก่ อีตัว กะหรี่ นางโลม นางคณิกา หญิงขายตัว นางกลางเมือง หญิงงามเมือง หญิงขายบริการ หญิงขายบริการทางเพศ
- อัฐบริขาร น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก. (ป. อฏฺปริขาร).
- โคลงบรรทัดหนึ่ง บาทหนึ่งของโคลง
- ปล่อยให้ไหลลงบน ตกลงบน หยดลงบน
มือถือ