บริวาส คือ

• บอริวาด
  น. ปริวาส. (ป., ส. ปริวาส).

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• บรรพตวาสี    (แบบ) น. ชาวเขา. (ส. ปรฺวต + วาสินฺ).
• บริมาส    บอริมาด น. พระจันทร์เต็มดวง.
• บริหาส    บอริหาด (แบบ) ก. หัวเราะ, ร่าเริง, เยาะเย้ย. (ป., ส. ปริหาส).
• วาระครบรอบหนึ่งร้อยห้าสิบปี    วาระครบรอบ 150 ปี วันครบรอบหนึ่งร้อยห้าสิบปี
• วาสี    ๑ น. ผู้อยู่, ผู้ครอง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น คามวาสี = ผู้อยู่บ้าน อรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.). ๒ น. มีด, พร้า. (ป., ส.).
• ท่าสังวาส    ท่าร่วมรัก ท่าร่วมเพศ ท่าเพศสัมพันธ์
• ทวาบร    ทะวาบอน น. ด้านของลูกสกาที่มี ๒ แต้ม. (ส. ทฺวาบร).
• บริวาร    บอริวาน น. ผู้แวดล้อมหรือผู้ติดตาม เช่น พระพุทธเจ้ามีภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูปเป็นบริวาร, สิ่งที่เป็นส่วนประกอบหรือสมทบสิ่งอื่นที่เป็นประธาน เช่น บริวารกฐิน. ว. ที่แวดล้อม เช่น ดาวบริวาร. (ป., ส. ปริวาร).
• นิวาส    -วาด (แบบ) น. ที่อยู่อาศัย, ที่พัก. (ป.).
• ปริวาส    ปะริวาด น. การอยู่ค้างคืน, การอยู่แรมคืน; ชื่อกรรมที่ภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเสสต้องประพฤติ. (ป.).
• ปวาส    ปะวาด ก. ประพาส. (ป.; ส. ปฺรวาส).
• พนวาสี    พะนะ- น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).