บริเวณวงกว้าง คือ

• ขอบเขต
  บริเวณที่แผ่ขยายไป

• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บริเวณ     บอริเวน น. พื้นที่ภายในขอบเขตที่กำหนดไว้ เช่น บริเวณบ้าน บริเวณโบสถ์ บริเวณวัด บริเวณสนามหลวง. ( ป. , ส. ปริเวณ).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• วณ     วะนะ- น. แผล, ฝี. ( ป. ; ส. วฺรณ).
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• วงกว้าง     n. ขอบเขตอันกว้างขวาง คำตรงข้าม: วงแคบ ตัวอย่างการใช้: สื่อมวลชนนำข้อมูลต่างๆ มาเปิดเผยให้ทราบกันในวงกว้างเพื่อประโยชน์ต่อไป
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กว้า     กฺว้า ( โบ ) ว. หรือ, อะไร, ทำไม, เป็นไร, บ้างซิ, บ้างเถิด, ว้า, หวามใจ, เช่น ในรลุงนาภี พรั่นกว้า. ( ทวาทศมาส ).
• กว้าง     กฺว้าง น. ด้านสั้นที่คู่กับด้านยาว. ว. ไม่แคบ, แผ่ออกไป.
• ว้า     ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
• ว้าง     ว. เปล่า, ว่าง.
• บริเวณร้าง    ที่รกร้างว่างเปล่า พื้นที่ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์
• ครอบคลุมเป็นบริเวณกว้าง    กว้างขวาง
• บริเวณเนินเขากว้าง    =weld ทุ่งที่สูง เขาหัวโล้น
• ภูมิอากาศบริเวณกว้าง    ภูมิอากาศ ภูมิอากาศทางธรรมชาติ อิทธิพลของภูมิอากาศ