เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

บริเวณหัวหน่าว คือ

การออกเสียง:
"บริเวณหัวหน่าว" การใช้"บริเวณหัวหน่าว" อังกฤษ"บริเวณหัวหน่าว" จีน
ความหมายมือถือ
  • กระดูกบริเวณหัวหน่าว
    ขนบริเวณหัวหน่าว
    พหูพจน์ของ pubis
  • บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
  • บริเวณ     บอริเวน น. พื้นที่ภายในขอบเขตที่กำหนดไว้ เช่น บริเวณบ้าน บริเวณโบสถ์ บริเวณวัด บริเวณสนามหลวง. ( ป. , ส. ปริเวณ).
  • ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
  • วณ     วะนะ- น. แผล, ฝี. ( ป. ; ส. วฺรณ).
  • หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
  • หัวหน่าว     น. ส่วนของร่างกายอยู่ระหว่างท้องน้อยกับอวัยวะสืบพันธุ์.
  • หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
  • น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
  • ขนบริเวณหัวหน่าว    กระดูกบริเวณหัวหน่าว บริเวณหัวหน่าว พหูพจน์ของ pubis
  • กระดูกบริเวณหัวหน่าว    ขนบริเวณหัวหน่าว บริเวณหัวหน่าว พหูพจน์ของ pubis
  • บริเวณหนองบึง    บริเวณที่ลุ่มมีน้ําขัง
  • ชีวิตพืชในบริเวณหนึ่ง    การเจริญเติบโตของพืช ชีวิตที่จืดชืด พืชของเขตหนึ่งโดยเฉพาะ พืชทั้งหลายในบริเวณหนึ่ง ระบบพืชของเขตหนึ่งโดยเฉพาะ
  • พืชทั้งหลายในบริเวณหนึ่ง    การเจริญเติบโตของพืช ชีวิตที่จืดชืด ชีวิตพืชในบริเวณหนึ่ง พืชของเขตหนึ่งโดยเฉพาะ ระบบพืชของเขตหนึ่งโดยเฉพาะ
  • เกี่ยวกับบริเวณหนึ่งเฉพาะ    เกี่ยวกับภาคพื้นดิน เกี่ยวกับอาณาเขตหรือดินแดน
  • บริเวณห่างไกล    ชนบท สถานที่ห่างไกล
ประโยค
  • บางครั้งซูวากะกิจะเรียกว่าโซซูกะด้วยกลิ่นของวากิกาจากบริเวณหัวหน่าวที่ละเอียดอ่อน
  • ทำความสะอาดโดยการโกนขนบริเวณหน้าท้องส่วนล่างบริเวณหัวหน่าวและรอบรูทวารหนักและสวนล้างลำไส้เพื่อความสะอาดในคืนก่อนวันผ่าตัด