บังคับให้ทํา คือ

• บีบให้ทํา
  บอกให้ทํา
  บังคับ
  ใช้กําลังบังคับให้ปฏิบัติตาม
  กดดัน
  กดดันให้ทํา

• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บังคับ     น. ( โบ ) การว่ากล่าวปกครอง, อำนาจศาลสมัยมีสภาพนอกอาณาเขต, เช่น คนในบังคับอังกฤษ; กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติใช้ในฉันทลักษณ์ เช่น บังคับครุลหุ
• บังคับให้     บัญชา สั่ง บังคับ
• คับ     ว. มีขนาดไม่พอดีกัน ทำให้แน่น ตึง หรือ ฝืด สวมหรือใส่ได้โดยยาก เช่น เสื้อคับ หมวกคับ แหวนคับ, ตรงข้ามกับ หลวม. ก. มีลักษณะหรือปริมาณเกินพอดี
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• บีบให้ทํา    บังคับ ทําให้ยอมรับ บังคับให้ทํา บังคับให้ทําบางสิ่ง
• บังคับให้ทําสิ่งที่ไม่อยากทํา    ทําให้ยอมรับสิ่งที่ไม่ต้องการ
• บังคับให้ทําด้วยคําสั่ง    บัญชา สั่ง
• บังคับให้ทําตาม    บีบให้ยอม
• บังคับให้ทําบางสิ่ง    บีบให้ทํา
• บังคับให้มี    กําหนด กําหนดโทษให้
• บังคับให้ไป    ขอร้องให้ไป คำอุทานที่ใช้ไล่แมวสุนัขหรือสัตว์อื่น ๆ
• บังคับให้รับ    ยัดเยียด
• บังคับให้กลับไป    ไล่ต้อนให้กลับไป

• โดนบังคับให้ทํางานที่เป็นอันตรายต่อคุณ