บังคับให้ทําด้วยคําสั่ง คือ

• บัญชา
  สั่ง

• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บังคับ     น. ( โบ ) การว่ากล่าวปกครอง, อำนาจศาลสมัยมีสภาพนอกอาณาเขต, เช่น คนในบังคับอังกฤษ; กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติใช้ในฉันทลักษณ์ เช่น บังคับครุลหุ
• บังคับให้     บัญชา สั่ง บังคับ
• บังคับให้ทํา     บีบให้ทํา บอกให้ทํา บังคับ ใช้กําลังบังคับให้ปฏิบัติตาม กดดัน กดดันให้ทํา
• คับ     ว. มีขนาดไม่พอดีกัน ทำให้แน่น ตึง หรือ ฝืด สวมหรือใส่ได้โดยยาก เช่น เสื้อคับ หมวกคับ แหวนคับ, ตรงข้ามกับ หลวม. ก. มีลักษณะหรือปริมาณเกินพอดี
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ทํา     ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
• ทําด้วย     มาจาก เกี่ยวกับ สร้างด้วย สร้างจาก สร้างมาจาก
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คําสั่ง     คําชี้แจง คําบัญชา บัญชา รับสั่ง แถลงการณ์ การประกาศ คําประกาศ ประกาศิต กฎกระทรวง ข้อบังคับ ข้อบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา คําตัดสิน อาเทศ กฎ อาณัติ
• สั่ง     ๑ ก. บอกไว้เพื่อให้ทำหรือให้ปฏิบัติเป็นต้น เช่น ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน แม่สั่งให้ถูบ้าน; บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น ฝนสั่งฟ้า
• บังคับให้ทําบางสิ่ง    บีบให้ทํา
• บังคับให้เข้าสู่    กระตุ้น ชักนําเข้าสู่
• บังคับให้เห็นด้วย    เห็นพ้องด้วยเพราะว่ากลัว