บัพชิต คือ

• บับพะชิด
  น. บรรพชิต, นักบวช, ผู้บวช. (ป. ปพฺพชิต).

• บัพ     น. ข้อ, ปล้อง, ปม, เล่ม, หมวด, ตอน. ( ป. ปพฺพ).
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชิต     ชิด, ชิตะ- ก. ชนะแล้ว. ( ป. , ส. ).
• บัพชา    บับพะชา น. บรรพชา, การบวช. (ป. ปพฺพชฺชา).
• บุพชาติ    น. ชาติก่อน. (ป. ปุพฺพชาติ).
• บรรพชิต    บันพะชิด น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. (ป. ปพฺพชิต; ส. ปฺรวฺรชิต).
• พช.    กรมการพัฒนาชุมชน
• เพชรกลับ    เพ็ดชะ- น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
• คุณภาพชีวิต    n. ลักษณะของการดำรงชีวิต, การใช้ชีวิต ตัวอย่างการใช้: รัฐพยายามยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนให้ดีขึ้น โดยการจัดทำบัตรประกันสังคม
• สภาพชีวิต    รูปแบบชีวิต
• สรรพชีวิต    ทุกๆ ชีวิต
• ต้นตะบองเพชร    กระบองเพชร ตะบองเพชร
• เพศบรรพชิต    สมณเพศ เพศพระภิกษุ
• ตับ    ๑ น. อวัยวะประเภทต่อมของระบบทางเดินอาหารของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้อง ทำหน้าที่ทำลายพิษ สร้างน้ำดีและโปรตีนบางชนิด เป็นต้น. ๒ น. ไม้สำหรับหนีบปลาหรือไก่เป็นต้นปิ้งไฟ; เรียกของที่ผูก ตั้ง หรือวางเรียง
• ตีบ    ๑ ว. มีอาการแคบเข้าผิดปรกติ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นช่องกลวง) เช่น คอตีบ เส้นเลือดตีบ ไส้ตีบ. ๒ น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี.