บัวตะกั่ว คือ
"บัวตะกั่ว" อังกฤษ
- (โบ) น. ที่สำหรับไขน้ำให้ไหลลงมาเป็นฝอย.
- บัว น. ชื่อเรียกไม้น้ำหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ สกุล Nelumbo ในวงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน
- วต วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
- วตะ วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะกั่ว น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
- หัวตะกั่ว ๑ น. (๑) ชื่อปลาขนาดเล็กหากินตามผิวน้ำชนิด Aplocheilus panchax ในวงศ์ Cyprinodontidae พบทั้งในน้ำจืดและน้ำกร่อย ลำตัวกลมยาว หัวโตกว้าง มองด้านข้างเห็นปลายแหลม สันหัวแบน ปากซึ่งอยู่ปลายสุดเชิดขึ้น ตา
- ปลาหัวตะกั่ว หัวตะกั่ว
- ตะกั่วตัด ว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.
- ปลอกกระสุนและหัวตะกั่ว กระสุนปืนรวมทั้งแก๊ป กล่องใส่กระสุนในปืนอัตโนมัติ ห้องเก็บดินปืนหรือวัตถุระเบิดอื่น ๆ
- แผ่นดีบุกผสมตะกั่ว แผ่นอะลูมิเนียม
- ตะกรับ ๑ -กฺรับ น. ดินเผาหรือเหล็กเป็นแผ่นเจาะเป็นรู ๆ สำหรับรองถ่านเพื่อให้ลมเดินผ่านได้และขี้เถ้าตกลงข้างล่าง (โดยมากใช้กับเตาอั้งโล่หรือเตาหม้อน้ำเรือกลไฟเป็นต้น), รังผึ้ง ก็ว่า; เหล็กทำเป็นซี่ ๆ มีด้าม
- แนวตะเข็บ ตะเข็บ รอยต่อ รอยตะเข็บ รอยเย็บ
- บิดตะกูด ว. อาการที่บิดไปบิดมาไม่ยอมทำอะไรหรือไม่ยอมทำตามสั่ง.
- เตะกลับ เตะลูกกลับ
- ธาตุตะกั่ว ตะกั่ว เลขอะตอม 82 สารตะกั่ว