บัวตะกั่ว คือ

• (โบ) น. ที่สำหรับไขน้ำให้ไหลลงมาเป็นฝอย.

• บัว     น. ชื่อเรียกไม้น้ำหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ สกุล Nelumbo ในวงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน
• วต     วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
• วตะ     วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกั่ว     น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
• หัวตะกั่ว    ๑ น. (๑) ชื่อปลาขนาดเล็กหากินตามผิวน้ำชนิด Aplocheilus panchax ในวงศ์ Cyprinodontidae พบทั้งในน้ำจืดและน้ำกร่อย ลำตัวกลมยาว หัวโตกว้าง มองด้านข้างเห็นปลายแหลม สันหัวแบน ปากซึ่งอยู่ปลายสุดเชิดขึ้น ตา
• ปลาหัวตะกั่ว    หัวตะกั่ว
• ตะกั่วตัด    ว. สีนกพิราบหรือสีเทาอมฟ้า.
• ปลอกกระสุนและหัวตะกั่ว    กระสุนปืนรวมทั้งแก๊ป กล่องใส่กระสุนในปืนอัตโนมัติ ห้องเก็บดินปืนหรือวัตถุระเบิดอื่น ๆ
• แผ่นดีบุกผสมตะกั่ว    แผ่นอะลูมิเนียม
• ตะกรับ    ๑ -กฺรับ น. ดินเผาหรือเหล็กเป็นแผ่นเจาะเป็นรู ๆ สำหรับรองถ่านเพื่อให้ลมเดินผ่านได้และขี้เถ้าตกลงข้างล่าง (โดยมากใช้กับเตาอั้งโล่หรือเตาหม้อน้ำเรือกลไฟเป็นต้น), รังผึ้ง ก็ว่า; เหล็กทำเป็นซี่ ๆ มีด้าม
• แนวตะเข็บ    ตะเข็บ รอยต่อ รอยตะเข็บ รอยเย็บ
• บิดตะกูด    ว. อาการที่บิดไปบิดมาไม่ยอมทำอะไรหรือไม่ยอมทำตามสั่ง.
• เตะกลับ    เตะลูกกลับ
• ธาตุตะกั่ว    ตะกั่ว เลขอะตอม 82 สารตะกั่ว