บัวตูม คือ
"บัวตูม" การใช้"บัวตูม" อังกฤษ
- น. ชื่อพืชเบียนชนิด Rafflesia kerrii Meijer ในวงศ์ Rafflesiaceae เกิดตามป่าดิบ เกาะเบียนรากไม้เถา ดอกตูมสีนวล ใช้ทำยาได้ เมื่อบานขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๓๐ เซนติเมตร สีน้ำตาลแดงประเหลือง กลิ่นเหม็น, บัวผุด ก็เรียก.
- บัว น. ชื่อเรียกไม้น้ำหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ สกุล Nelumbo ในวงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน
- วต วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
- ตู ๑ ( โบ ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว. ๒ ก. เต้า, ไป. ( ข. เทา).
- ตูม ๑ น. มะตูม. ๒ ว. ไม่บาน, ยังไม่บาน. ๓ ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น โดดน้ำดังตูม เสียงปืนใหญ่ดังตูม ๆ.
- อี บี ไวต์ ไวต์ เอลวีน บรูกส์ ไวต์
- ข้าวต้ม ๑ น. ข้าวที่ต้มให้สุก; ข้าวเหนียวที่ห่อด้วยใบไม้เช่นใบตองหรือใบมะพร้าวอ่อน แล้วต้มหรือนึ่งให้สุก อยู่ในจำพวกขนม มีชื่อต่าง ๆ เช่น ข้าวต้มมัด ข้าวต้มผัด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Wissadula periplocif
- บัวตะกั่ว (โบ) น. ที่สำหรับไขน้ำให้ไหลลงมาเป็นฝอย.
- โหวตล้ม โหวตค้าน ออกเสียงคัดค้าน
- ไม่มีตัวตน เกี่ยวกับจิตวิญญาณ ไม่ใช่วัตถุ จับต้องไม่ได้
- กล่าวต้อนรับ ทักทาย
- แนวตะเข็บ ตะเข็บ รอยต่อ รอยตะเข็บ รอยเย็บ
- วต- วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. (ป. วต; ส. วฺรต).
- จอห์น สจ็วต มิลล์ มิลล์ จอห์น มิลล์
- ซึ่งไม่มีตัวตน ซึ่งอยู่ในความคิด ซึ่งอยู่ในอุดมคติ ซึ่งเป็นนามธรรม เกี่ยวกับ legend เกี่ยวกับนิทาน
- มัสโคไวต์ แร่กลีบหินขาว
ประโยค
- เอาละ กลับมาที่ท่าดอกบัวตูม