บำโบล คือ
- บำโบ ก. ลูบไล้. ( อนันตวิภาค ).
- โบ น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
- บำโบย ก. ลูบไล้. (อนันตวิภาค).
- กำโบล ๑ (แบบ) น. กโบล, กระพุ้งแก้ม, เช่น ปรางเปรียบกำโบลบง- กชรัตนรจนา. (สุธน). (ป., ส. กโปล). ๒ (โบ) ก. ลูบ, ลูบคลำ, ลูบไล้, เช่น ฤๅอาจกำโบลปิยุทร์นงเยาว์ ฤๅอาจอุกเอา กระมลยุคลมามือ. (สรรพสิทธิ์), คำโบล
- คำโบล (โบ) ก. ลูบ, ลูบคลำ, ลูบไล้. (ดู กำโบล).
- ระบำโป๊ ระบำเปลือยกาย
- ทำโบกี้ ตีโบกี้ ยิงโบกี้
- น้ำโบย (ถิ่น-พายัพ) น. กระบวย. (ดู กระบวย ๑).
- โบร่ำโบราณ adj. ที่เนิ่นนานมากซึ่งผ่านมาแล้ว ชื่อพ้อง: โบราณ ตัวอย่างการใช้: เขาเก็บรักษาข้าวของเครื่องใช้ที่ล้วนโบร่ำโบราณ ไว้อย่างสะอาดเอี่ยมยิ่งกว่าของใหม่เสียอีก
- กโบล กะโบน น. แก้ม. (ป. กโปล).
- โบลา เชือกโบลา เชือกโบล่า
- โบลิเวีย ประเทศโบลิเวีย สาธารณรัฐโบลิเวีย
- นักเต้นระบำโป๊ นักเต้นระบำเปลื้องผ้า
- เซ็กซิมโบล ดาวโป๊ ดาวยั่ว
- แอมฟิโบล แร่แอมฟิโบล