บุษบารักร้อย คือ
- บุ ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
- บุษบ บุดสะบะ- น. ดอกไม้. ( ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).
- บุษบา บุดสะ- ( กลอน ) น. ดอกไม้.
- บา น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
- รัก ๑ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Calotropis gigantea (L.) Aiton f. ในวงศ์ Asclepiadaceae ดอกใช้ร้อยกรอง มี ๒ พันธุ์ คือ พันธุ์ดอกลา และ พันธุ์ดอกซ้อน
- รักร้อย น. ชื่อลายอย่างหนึ่ง ผูกเป็นลายกระจังตาอ้อยเรียงซ้อนเนื่องกันไปเป็นแถวยาว, เรียกสร้อยอ่อนประดับข้อมือ ทำด้วยทองลงยา มักผูกเป็นลายกระจังตาอ้อย
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กร้อ pic003.jpg ( กร้อ ) น. เครื่องสานยาชัน รูปคล้ายปุ้งกี๋ แต่เล็กกว่า ใช้วิดน้ำเรือ เช่น ส่วนตัวมึงคือกร้อ แต่งไว้วิดเรือ. ( โคลงกวี ),
- ร้อย ๑ ว. จำนวนนับ ๑๐ สิบหนเป็นหนึ่งร้อย (๑๐๐). ๒ ก. สอด, สอดด้วยด้ายเป็นต้น, เช่น ร้อยดอกไม้ ร้อยพวงมาลัย ร้อยสตางค์แดง ร้อยเชือกผูกรองเท้า. ๓
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- บุษบากร ว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. (ส. ปุษฺปากร).
- บุษบาคม น. ฤดูดอกไม้. (ส.).
- บุษบาบัณ น. ตลาดดอกไม้. (ส.).
- บุษบามินตรา บุดสะบามินตฺรา น. พุทธรักษา. (ช.).
- บุษบ- บุดสะบะ- น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).