บ่าวผู้หญิง คือ

• ทาสผู้หญิง
  ทาสี

• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่า     ๑ น. ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่, โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่าเสา บ่าเสื้อ. ๒ ว.
• บ่าว     น. คนใช้; ชายหนุ่ม; เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรสว่า เจ้าบ่าว, คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรส ซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว.
• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้หญิง     น. หญิง.
• หญิง     น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.
• เที่ยวผู้หญิง    เที่ยวซ่อง เที่ยวหญิง เที่ยวโสเภณี
• คนเที่ยวผู้หญิง    แขก คนเที่ยว คนเที่ยวหญิง คนซื้อบริการทางเพศ ผู้ซื้อบริการทางเพศ
• ชายที่เกี้ยวผู้หญิง    ผู้ขอร้อง ผู้ประเล้าประโลม ผู้เกี้ยว ผู้เชื้อเชิญ
• บุตรหญิง    n. ลูกเพศหญิง ชื่อพ้อง: ลูกสาว, บุตรสาว, ลูกหญิง คำตรงข้าม: บุตรชาย, ลูกชาย ตัวอย่างการใช้: ท่านสมรสมา 10 ปีแล้ว มีบุตรชาย 2 คน บุตรหญิง 1 คน clf.: คน
• ขาวผ่อง    adj. ที่มีสีขาวสดใส ชื่อพ้อง: ผ่อง, ขาวนวล คำตรงข้าม: ดำปี๋ ตัวอย่างการใช้: ผู้เข้าประกวดที่มีผิวขาวผ่องและเรียบเนียนเท่านั้นที่จะได้รางวัลนางงามผิวเนียน
• ข้าวผัด    น. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.
• ชาวผิวสี    คนผิวสี
• บัวผัน    บัวขาบ ผัน
• บัวผุด    ดู บัวตูม.