ปฏิสันถาร คือ

• น. การทักทายปราศรัยแขกผู้มาหา (มักใช้แก่ผู้น้อย); การต้อนรับแขก. (ป. ปฏิสนฺถาร).

• ปฏิ     คำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. ( ป. ; ส. ปฺรติ).
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• สันถาร     น. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. ( ป. ; ส. สํสฺตาร).
• ถา     ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
• การปฏิสันถาน    การทัก การทักทาย
• ฟันถาวร    น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันน้ำนม.
• ย้อนถาม    v. ถามกลับไป retort (with a question) ชื่อพ้อง: ถาม, ถามกลับ คำตรงข้าม: ตอบกลับ ตัวอย่างการใช้: เขาย้อนถามเพื่อนไปว่า แบบนี้ใช่ไหมที่คนดีๆ เขาทำกัน”
• เรียนถาม    ถาม
• การมีปฏิสัมพันธ์    ปฏิกิริยา การทํางานร่วมกัน การสื่อสารระหว่างกัน
• สันถระ    น. ที่นอน, เสื่อ. (ป.).
• สันถว    สันถะวะ- น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
• สันถว-    สันถะวะ- น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
• สันถวะ    สันถะวะ- น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
• สันถัต    น. ผ้าที่พระภิกษุรองนั่ง. (ป. สนฺถต ว่า ปูแล้ว, ลาดแล้ว).
• คงทนถาวร    คงทน ทน ทนทาน แข็งแรง มั่นคงถาวร