ปทานุกรม คือ

• น. หนังสือสำหรับค้นคว้าความหมายของคำที่เรียงตามลำดับบท.

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาน     ๑ ทานะ-, ทานนะ- น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทาน วิทยาทาน; สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน, เป็นธรรมข้อ ๑
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรม     ๑ กฺรม ก. ระทม, เจ็บอยู่ภายในเรื่อยไป, เช่น กรมใจ; กลัด เช่น กรมหนอง. [ ข. กฺรุ ํ (กฺรม) ว่า ลำบาก เช่น กฺรุ ํจิต = ลำบากใจ], ตรม ก็ว่า. ๒
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ปทานุกรม -a walking dictionary ผู้ที่รู้ศัพท์มาก    พจนานุกรม
• ปทานุกรม หนังสือคำศัพท์    พจนานุกรม
• อุปทาน    1) n. การเกิดจิตใจคิดไปเอง 2) n. ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลได้ประเมินภาวะเศรษฐกิจใหม่ เนื่องจากการลดลงของอุปสงค์ และอุปทานของประเทศ
• สัมปทาน    สำปะทาน (กฎ) น. การที่รัฐอนุญาตให้เอกชนจัดทำบริการสาธารณะหรือจัดทำประโยชน์เกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติ ภายในระยะเวลาและตามเงื่อนไขที่รัฐกำหนด เช่น สัมปทานการเดินรถประจำทาง สัมปทานทำไม้ในป่าสัมปทาน. (ป.
• ศัพทานุกรม    อภิธานศัพท์
• ผู้รับสัมปทาน    n. ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้จัดทำบริการสาธารณะหรือจัดทำประโยชน์เกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติ ภายในระยะเวลาและตามเงื่อนไขที่รัฐกำหนด clf.: คน
• ภาษีสัมปทาน    ค่าภาคหลวง บุคคลในราชวงศ์ พระบรมราช ราชตระกูล สัมปทานจากกษัตริย์
• ให้สัมปทาน    ให้สิทธิพิเศษ ให้สิทธิเป็นผู้จำหน่ายแต่ผู้เดียว ให้สิทธิในการเลือกตั้งผู้แทน
• ทำบาปทำกรรม    v. กระทำความชั่ว, ประพฤติชั่ว ชื่อพ้อง: ทำบาป, ทำกรรม คำตรงข้าม: ทำความดี ตัวอย่างการใช้: ในพุทธศาสนาผู้ใดประกอบกรรมทำบาปทำกรรมก็จะได้รับโทษตามกรรมที่ทำไว้