ประดน คือ

• ๑
  ว. เก่า. (ส. ปฺรตน).
  ๒
  ก. เพิ่มให้, เติมให้, แถมให้, ให้ทดแทนที่ขาดอยู่.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ประดนธรรม    น. ธรรมของเก่า.
• -กระดนโด่    ใช้เข้าคู่กับคำ กระดก เป็น กระดกกระดนโด่.
• กระดนโด่    ใช้เข้าคู่กับคำ กระดก เป็น กระดกกระดนโด่.
• ประดง    น. ชื่อโรคผิวหนังจำพวกหนึ่ง ทำให้คันเป็นต้น ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่ามีหลายชนิด เช่น ประดงเลือด ประดงลม.
• ประดักๆ    adv. อาการแห่งคนที่ตกน้ำแล้วสำลักน้ำ เรียกว่า สำลักประดักๆ, อาการที่ชักหงับๆ ใกล้จะตาย ชื่อพ้อง: ชัก, ชักหงับๆ, สำลัก, กระอัก ตัวอย่างการใช้: พอขึ้นจากน้ำได้เขาก็สำลักประดักๆ
• ประดัง    ว. ยัดเยียดกันเข้ามา เช่น คนประดังกันเข้ามา, มาติด ๆ พร้อม ๆ กัน เช่น งานประดังเข้ามา; ดังขึ้นพร้อมกัน, แซ่ซ้อง, (หมายเอาเสียง).
• ประดับ    ก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.
• ประดับพู่    ห้อยพู่
• ประดา    ๑ ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป. ๒ ก. ดำทน เช่น ประดาน้ำ ประดาดิน.
• ประดิ    ศัพท์นี้ใช้แทนคำว่า ปฏิ หรือ ประติ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
• ประดิ-    ศัพท์นี้ใช้แทนคำว่า ปฏิ หรือ ประติ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
• ประดิรพ    ปฺระดิรบ ก. ประติรพ.

• ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร . ประดน จาติกวนิช
• เออ ไว้ใจได้ บ้ากามแถมสัประดนซะด้วย