ประทินโฉม คือ

• แต่งหน้า
  แต่งหน้าทาปาก
  ทําความสะอาด
  ทําให้หมดจด
  ประทิน

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประทิน     ก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ประทินผิว.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ทิน     ๑ ( แบบ ) ก. ให้แล้ว. ( ป. ทินฺน). ๒ ทินนะ- ( แบบ ) น. วัน. ( ป. , ส. ).
• โฉ     ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
• โฉม     ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. ( ลอ ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. ( ดู กระโฉม ).
• ฉม     น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
• เครื่องประทินโฉม    เครื่องประทินผิว เครื่องสําอาง เครื่องหอม
• กระโฉม    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Limnophila rugosa Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งอวบน้ำ สีม่วง ใบรูปไข่ ค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขน ขอบหยักห่าง ๆ ก้านใบแบน ๆ โคนก้านโอบกิ่งหรือลำต้น
• การเปลี่ยนโฉม    การเปลี่ยนรูป การแปรรูป
• เปลี่ยนโฉมใหม่    บูรณะ ปรับปรุงใหม่ เปลี่ยนแปลงใหม่
• ผักโฉม    ดู กระโฉม.
• รูปโฉม    น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เช่น นางมีรูปโฉมงดงาม.
• เสียโฉม    ก. มีตำหนิตามร่างกายโดยเฉพาะที่ใบหน้า ทำให้ความงามลดลง เช่น เธอประสบอุบัติเหตุ ถูกกระจกบาดหน้า เลยเสียโฉม, โดยปริยายใช้แก่สิ่งของที่มีตำหนิ เช่น แจกันใบนี้ปากบิ่นไปหน่อย เลยเสียโฉม.

• เครื่องสำอางและเครื่องประทินโฉมสำหรับใบหน้า