ประทุก คือ

• ก. บรรทุก.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประทุ     v. แตกหรือผุดออกมาด้วยแรงดัน ชื่อพ้อง: ผุด คำตรงข้าม: ดับ, มอด ตัวอย่างการใช้:
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุก     ทุกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๒. ( ป. ). ๑ ว. แต่ละหน่วย ๆ ของจำนวนทั้งหมด, ทั้งหมดโดยหมายแยกเป็นหน่วย ๆ, เช่น คนที่เกิดมาแล้วมีปัญญาด้วยกันทุกคน
• การประทุก    การบรรทุก
• ประทัดเล็ก    ดู ประทัด ๒ (๒).
• ตราประทับเล็ก ๆ    ตราเล็ก ๆ สัญจกร เครื่องประทับตรา
• ระทึก    ก. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.
• ประทบ    (กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
• ประทม    ก. บรรทม, ผทม ก็ว่า.
• ประทักษ์    ว. ขยัน, ฉลาด, คล่องแคล่ว, สามารถ.
• ประทัง    ก. ทำให้ทรงอยู่ได้, ทำให้ดำรงอยู่ได้, เช่น กินพอประทังชีวิต เรือนโย้เอาเสาไปค้ำพอประทังไว้ก่อน.
• ประทัด    ๑ น. เครื่องดอกไม้ไฟของจีน ทำด้วยกระดาษสีแดงอัดแน่นห่อดินปืน รูปร่างคล้ายบุหรี่ มีชนวนสำหรับจุด มีเสียงดัง, ลักษณนามว่า ดอก เช่น ประทัด ๒ ดอก. ๒ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Quassia amara L. ในวงศ์ Simaro

• หลังประทุกบาน แต่ละคนก็มีไลฟ์สไตล์ต่างๆ กันไป
• นั่นคือวิธีเงา ประทุกับตะโกน .