ประทุษฏจิต คือ
ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด
น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประทุ v. แตกหรือผุดออกมาด้วยแรงดัน ชื่อพ้อง: ผุด คำตรงข้าม: ดับ, มอด ตัวอย่างการใช้:
- ประทุษ ปฺระทุด ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. ( ส. ).
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ทุ ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
- จิ ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
- จิต จิด, จิดตะ- น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. ( ป. จิตฺต).
- ประทุษฏ์ ว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).
- ประทุฐจิต ปฺระทุดถะจิด น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
- ประทังชีวิต v. ทำให้พอดำรงชีวิตอยู่ได้ ตัวอย่างการใช้: พ่อเป็นคนเดียวในบ้านที่ต้องทำงานเพื่อแลกอาหารมาประทังชีวิต
- ประทุษฐจิต ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
- ผู้กระทํากามวิปริต พวกกามวิตถาร
- เครื่องประทังชีวิต ขนมปัง ความเป็นอยู่ อาหาร
- ประทบ (กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).