ประพฤติผิด คือ

• v.
  ปฏิบัติตนไปในทางที่ไม่ดี ชื่อพ้อง: ทำผิด, กระทำผิด คำตรงข้าม: ประพฤติถูก, ทำถูก
  ตัวอย่างการใช้: เพราะเขาประพฤติผิด เขาจึงได้รับการตำหนิติเตียน

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประพฤติ     ปฺระพฺรึด น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทำหรือปฏิบัติตน, การทำตาม, เหตุต้นเค้า. ก. ทำตาม, ปฏิบัติ, เช่น ประพฤติธรรม; กระทำ, ดำเนินตน,
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• พฤต     พฺรึด น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน; เกิดขึ้น. ว. กลม. ( ส. วฺฤตฺต).
• พฤติ     พฺรึด, พฺรึดติ- น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป; ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ; คำฉันท์. ( ส. วฺฤตฺติ; ป. วุตฺติ).
• ฤต     รึด น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. ( ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิด     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
• การประพฤติผิด    การทําผิด ความผิดพลาด มิจฉาจาร การปฏิบัติหน้าที่บกพร่องหรือไม่ถูกต้อง การประกอบโรคศิลปะที่บกพร่องหรือไม่ถูกต้อง การกระทําผิดกฎหมาย การกระทําผิดทางศีลธรรม
• ประพฤตผิด    กระทําผิด ทํา
• ประพฤติดี    ประพฤติชอบ ทําดี ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติดี
• ประพฤติไม่ดี    พฤติกรรมไม่ดี กระทําผิด ทําชั่ว ทําบาป ทําบาปทํากรรม ทําผิด ประกอบกรรมชั่ว ประพฤติชั่ว ประพฤติไม่เหมาะสม
• ยังคงประพฤติผิด    ยังคงทําผิด

• เรื่องประพฤติผิดทางเพศเป็นการกล่าวหาที่ผิดพลาด
• ฉะนั้น กระหม่อมจึงไม่อาจใช่อาชญากร ผู้ประพฤติผิด
• ศาสตราจารย์ดาร์ทเมาท์สอบสวนการประพฤติผิดทางเพศ
• เพราะเธอประพฤติดี แล้วก็ประพฤติผิด แล้วทำไม
• แล้วการประพฤติผิดเรื่องดื่มของมึนเมา เป็นสาเหตุเดียว
• งั้น นั่นก็เป็นกรณีการประพฤติผิดชัดเจนเลย
• บ่าวทราบดีค่ะ และไม่เคยประพฤติผิดกฎเหล่านี้เลยสักครั้ง
• ความประพฤติผิดศีลธรรมก่อนที่จะเป็นนักบุญ
• เขาถูกกล่าวหาว่าประพฤติผิดทางเพศกับคนไข้
• ประวัติความเป็นมาของการ ประพฤติผิดโหด