ปลกเปลี้ย คือ

• ปฺลกเปฺลี้ย
  ก. กะปลกกะเปลี้ย.

• ปลก     ปะหฺลก ว. อาการที่ยกมือไหว้ถี่ผงก ๆ (ใช้แก่กริยาไหว้ ว่า ไหว้ปลก ๆ).
• ลก     ว. หก; ( โบ ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.
• เปล     เปฺล น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ; เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล
• เปลี้ย     เปฺลี้ย ว. ขาดกำลังที่จะเคลื่อนไหวได้ตามปรกติ เช่น แขนขาเปลี้ยไปหมด; เพียบ เช่น เรือเปลี้ยน้ำ.
• ปลี     ปฺลี น. ช่อดอกของกล้วยที่ยังมีกาบหุ้มอยู่; กล้ามเนื้อที่มีรูปลักษณะอย่างหัวปลี เช่น ปลีน่อง;
• ลี     ก. ไป.
• ลี้     ๑ ก. หลีกหนีไป, หลบหนีไป. ๒ น. มาตราวัดระยะทางของจีน ๑ ลี้ ยาวประมาณครึ่งกิโลเมตร.
• แลกเปลี่ยน    ก. เอาของต่อของเป็นต้นแลกกัน เช่น แลกเปลี่ยนตำแหน่ง แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม. (กฎ) น. ชื่อสัญญาชนิดหนึ่งซึ่งคู่กรณีต่างโอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้กันและกัน.
• กะปลกกะเปลี้ย    -ปฺลก-เปฺลี้ย ว. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่แข็งแรง.
• การแลกเปลี่ยน    สิ่งแลกเปลี่ยน การสับเปลี่ยนกัน การสับเปลี่ยน การเปลี่ยน การแทน การค้าขาย การขาย การค้า การซื้อขาย พาณิชย์ การแลกแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ ความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน การซื้อ การต่อรอง พณิชย์
• ข้อแลกเปลี่ยน    สิ่งแลกเปลี่ยน
• ราคาแลกเปลี่ยน    อัตราแลกเปลี่ยน
• สัญญาแลกเปลี่ยน    สัญญาซื้อขาย
• สิ่งที่แลกเปลี่ยนได้    สิ่งที่ทดแทนได้
• สิ่งที่ใช้แลกเปลี่ยน    เงิน เงินทอง