ปวช. คือ

• ประกาศนียบัตรวิชาชีพ

• ปวง    ว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, เช่น ปวงชน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทั้ง เป็น ทั้งปวง เช่น ชนทั้งปวง.
• ปวด    ก. รู้สึกเจ็บต่อเนื่องอยู่ในร่างกาย เช่น ปวดหัว ปวดท้องเยี่ยว ปวดฟัน.
• ปวส.    ประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง
• ปวัตน    ปะวัดตะนะ-, ปะวัด น. ความเป็นไป. (ป.).
• ปวัตน-    ปะวัดตะนะ-, ปะวัด น. ความเป็นไป. (ป.).
• ปวัตน์    ปะวัดตะนะ-, ปะวัด น. ความเป็นไป. (ป.).
• ปวิช    ปะวิด น. ประวิช.
• ปวิตร    ปะวิด น. บพิตร.
• ปวิธ    ปะวิด ก. บพิธ. (ป. ป + วิ + ธา).
• ปวีณ    ปะวีน ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ป.).
• ปวุติ    ปะวุดติ น. ความเป็นไป, เรื่องราว. (ป. ปวุตฺติ).
• ตัวชี้    ตัวบ่งชี้ ตัววัด
• นิ้วชี้    ดัชนี ดรรชนี ชี้ พระดัชนี
• บวช    ๑ ก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ. ๒ (ปาก) ก. หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นร่ำไป. (อิเหนา ร. ๕).
• วชะ    วะ- น. คอกสัตว์. (ป.; ส. วฺรช).