วชะ คือ

• วะ-
  น. คอกสัตว์. (ป.; ส. วฺรช).

• ชะ     ๑ ก. ทำให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไปหรือหมดไปด้วยน้ำ ในลักษณะและอาการอย่างชะแผล; ชำระล้างด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนชะลาน ฝนชะช่อมะม่วง. ๒
• ชะชะ    อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะช้า หรือ ชัดช้า ก็ว่า.
• ชะนี    ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hylobatidae แขนยาวมาก ไม่มีหาง ขนยาวนุ่ม เดินตัวตั้งตรงได้ ห้อยโหนอยู่ตามต้นไม้สูง ๆ ร้องเสียงดัง เสียงร้องแสดงถึงอาณาเขตของแต่ละคู่ แต่ละชนิดมีเสียงร้องไม่เหมือน
• ชิชะ    อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ทิชะ    ทิชะ- (แบบ) น. ผู้เกิด ๒ ครั้ง คือ นก และพราหมณ์. (ป., ส. ทฺวิช).
• ธชะ    (แบบ) น. ธง. (ป.).
• ภุชะ    พุด, พุชะ ก. กิน. (ป., ส.).
• รชะ    ระชะ น. ธุลี, ละออง; ความกำหนัด. (ป., ส.).
• อชะ    อะชะ น. แพะ. (ป., ส.).
• แชะ    (โบ) ว. แฉะ เช่น บเปื้อนแชะชํชล. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
• ชะดีชะร้าย    (ปาก) ว. เผื่อว่า, บางทีแสดงถึงความไม่แน่นอน, โดยปรกติมักใช้ในลักษณะเหตุการณ์ที่สังหรณ์หรือกริ่งเกรงว่าอาจจะเกิดขึ้นตามที่คาดไว้.
• ตัวชี้    ตัวบ่งชี้ ตัววัด
• นิ้วชี้    ดัชนี ดรรชนี ชี้ พระดัชนี
• บวช    ๑ ก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ. ๒ (ปาก) ก. หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นร่ำไป. (อิเหนา ร. ๕).
• ปวช.    ประกาศนียบัตรวิชาชีพ

• เขาวิ่งออกไปจากที่นี่ เร็วชะยิ่งกว่าม้าเสียอีก
• กินบะหมี่ร้านนี้ ช่วยรักษาอาการปวดหัวชะงัดนัก
• ขี้เหนียวชะมัด เธอยังเหมือนเดิมเลย เหมือนเดิมจริงๆ
• อย่าไปรวมกับคนอื่นนะ พวกมันเป็นแค่ตัวหลอก เลวชะมัด
• หลอดพร้อมตัวชะลอขวางสำหรับการปรับการไหลของอากาศ
• พระตำหนักเป็นพื้นที่สีเขียวชะอุ่มในเมืองพัทยา
• หลงคิดว่า เขาเรื่อยๆเฉื่อยๆ ทีไ่หนได้ เขี้ยวชะมัดเลย
• ก็ชะแว๊ปเข้าไป แล้วชะแว๊ปออกมา ไม่เป็นไรหรอก
• มันเป็นทางยาวชะมัดจากค่ายเอส เอสได้รับไม่ได้หรือไม่
• ความเขียวชะอุ่มที่กำลังจะไม่มีให้เห็นของประเทศไทย