ปะทุ คือ

• ก. แตกหรือผุดออกมาด้วยแรงเบ่งดัน เช่น ภูเขาไฟปะทุ ถ่านปะทุ; โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เพ่งจนตาจะปะทุ.

• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ปะทะปะทัง    ก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.
• ปะทะ    ก. โดนกัน, กระทบกัน, เช่น เรือปะทะกัน ข้างเรือปะทะกัน, ประจัญกัน เช่น กองทัพปะทะกัน, ต้านไว้ เช่น ยกทัพไปปะทะข้าศึก.
• ปะทุขึ้น    มากขึ้น รุนแรงขึ้น กระทันหันและรุนแรง
• ปะทุง่าย    ระเบิดง่าย ที่ระเหยเป็นไอได้รวดเร็ว ขึ้น ๆ ลง ๆ บินได้ ระเหยเป็นไอได้รวดเร็ว ลบเลือนได้
• ปะทุทันที    พัดแรงเป็นพักๆ
• ปะทุน    ดู กะทุน.
• การปะทุ    การระเบิด การพ่นออก
• ปะทะกัน    ชนกัน ประสานงา ต่อกัน ประเชิญ เผชิญ
• ปะทะกับ    กระทบกับ
• ปะทะต่อสู้    ต่อสู้ ประจัญ ผจญ เผชิญ
• ปะทุขึ้นอีก    ระบาดขึ้นอีก
• ลมปะทะ    ลมต้าน ลมสวน
• เข้าปะทะ    โจมตี ต่อต้าน ต่อสู้ ทําสงคราม สู้รบ

• นายรู้ม่ะ เชื้อปะทุนะ มันจุดระเบิดพลาดเป็นประจำ
• คลื่นจากแรงระเบิด จะปะทุก่อเกิดประจุไวเหนือแสง
• เราต้องใช้เชื้อปะทุความร้อน ทั้งหมดที่มีในคลัง
• ตาแก่นั่นคงกำลังปะทุเป็นไฟที่เห็นฉันขี้เกียจอีก
• ลาเวนเดอร์ก็กำลัง จุดไฟร็อกแอนด์โรลของเขาให้ปะทุ
• นายรู้มั้ย เชื้อปะทุ มันจุดระเบิดพลาดเป็นประจำ
• ความรุนแรงได้ปะทุขึ้นในตะวันออกกลาง เมื่อทหารอาสา
• แผงที่สี่เป็นเพียงแค่หัวจุดเชื้อปะทุเท่านั้น
• เยลโลว์สโตน แคลเดอร่า เกิดการปะทุขึ้น ครับท่าน
• กว่าพันล้านปีที่ผ่านมา ภูเขาไฟปะทุขึ้นที่นี่