ปะวะหล่ำ คือ
- ปะ ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
- วะ ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
- ล่ำ ว. มีเนื้อแน่นแข็ง.
- ปะวะหลิ่ม น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.
- ดะวะห์ การดะวะห์
- ปะหลิ่ม น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะวะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.
- กะหล่ำ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหล่ำปลี หรือ กะหล่ำใบ (B. oleracea L. var. capitata L.) กะหล่ำดอก หรือ กะหล่ำต้น (B. oleracea L. var. botrytis L.) กะห
- การดะวะห์ ดะวะห์
- ประหล่ำ น. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ ทำเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.
- มันสำ-ปะหลัง สาคูที่ทำจากมันสำปะหลัง
- มันสําปะหลัง jatropha dulcis jatropha manihot manihot aipi manihot dulcis manihot esculenta manihot palmatus manihot utilissima
- สำปะหลัง น. ชื่อมันชนิด Manihot esculenta Crantz ในวงศ์ Euphorbiaceae หัวดิบเป็นพิษ, สำโรง ก็เรียก.
- กระละหล่ำ ก. กล้ำ, เกือบ, เช่น กระละหล่ำจกกเป็น แต่กี้. (ทวาทศมาส).
- ดอกกะหล่ำ กะหล่ำ ต้นกะหล่ำดอก
- ผักกะหล่ำ ผักกาด
มือถือ