ปัทมปาณี คือ

• น. ผู้มีดอกบัวในมือ คือ พระพรหม พระวิษณุ, ชื่อหนึ่งหรือปางหนึ่งของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระหัตถ์ทรงดอกบัว.

• ปัทม     ปัดทะมะ-, ปัด น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. ( ดู บัว ).
• ทม     ทบวงมหาวิทยาลัย
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาณ     -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. ( ป. ; ส. ปฺราณ).
• ปาณี     ๑ น. มือ, ฝ่ามือ. ( ป. , ส. ). ๒ น. สัตว์, คน. ว. มีลมหายใจอยู่, ยังเป็นอยู่. ( ป. ; ส. ปฺราณินฺ).
• ปัทม-    ปัดทะมะ-, ปัด น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• ปัทม์    ปัดทะมะ-, ปัด น. ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).
• ปาณ-    -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
• ปาณิ    น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
• ปัทมะ    ปัดทะมะ น. ชื่อสังขยาจำนวนสูง = ๑๐๐ โกฏิ. (ส.).
• จัมปา    น. จำปา, แหนบรูปคล้ายกลีบดอกจำปาซึ่งติดอยู่กับแกนในประแจจีน สำหรับยันไม่ให้กุญแจหลุดออกจากกัน.
• ยืมปาก    ก. อาศัยผู้อื่นพูดแทน เช่น ยืมปากครูขออนุญาตพ่อแม่ไปทัศนาจร.
• ลมปาก    น. ถ้อยคำที่กล่าว เช่น อย่าสัญญาเพียงลมปาก, คำพูดที่จูงใจให้เห็นคล้อยตาม เช่น หลงลมปากจึงตามเขาไป.
• อมปาก    (โบ) ก. หุบปากไว้, ไม่ยอมพูดในสิ่งที่ควรพูด, หุบปากหุบคำ ก็ว่า.
• เต็มปาก    ว. ใช้ประกอบกริยาพูดหรือกล่าว หมายความว่า พูดได้สนิทปาก, พูดได้อย่างไม่กระดากปาก ไม่อ้อมแอ้ม, บางทีก็ใช้ว่า เต็มปากเต็มคอ หรือ เต็มปากเต็มคำ.

• ชวรงค์ ลิมป์ปัทมปาณี ประธานชมรมผู้ผลิตข่าวออนไลน์