ปิดดังปัง คือ

• กระแทกปิด
  ปิดอย่างแรง
  กระแทก
  ขว้าง
  ปิดเสียงดัง

• ปิด     ก. กันหรือกั้นไว้ไม่ให้เผยออก เช่น ปิดฝาหม้อ, กันหรือกั้นไว้ให้เข้าออกไม่ได้ เช่น ปิดถนน; ติด เช่น ปิดประกาศ ปิดทอง; โดยปริยายหมายความว่า หยุด
• ดัง     ๑ น. สันจมูก, ใช้ว่า ดั้ง ก็มี. ๒ ว. บังเกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง เช่น กลองดัง พูดดัง เสียงดัง. ๓ ว. เช่น, อย่าง,
• ปัง     ๑ น. อาหารชนิดหนึ่งทำด้วยแป้งผสมเชื้อ เรียกว่า ขนมปัง. (โปรตุเกส pâo, เทียบ ฝรั่งเศส ว่า pain). ๒ ว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า
• ปึงปัง    ว. เสียงดังเอ็ดอึง.
• ปิดด้วย    อุดด้วย ห่อหุ้มด้วย ผนึกด้วย ล้อมรอบด้วย
• ปิงปอง    น. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง ผู้เล่นใช้ไม้แบนตีลูกกลม ๆ ซึ่งทำด้วยเซลลูลอยด์ข้ามตาข่ายที่ขึงอยู่บนโต๊ะสี่เหลี่ยมโต้กันไปมาทำนองเทนนิส, เรียกลูกกลม ๆ ซึ่งทำด้วยเซลลูลอยด์ที่ใช้เล่นปิงปองว่า ลูกปิงปอง. (อ. pi
• ป้องปัด    v. เอามือกันและปัดสิ่งที่เข้ามาพัลวันกับตัวให้พ้นออกไป , ชื่อพ้อง: ปัดป้อง, ปัด ตัวอย่างการใช้: นกกระจอกสะบัดปีกเข้าป้องปัดการทำร้ายของศัตรูอย่างไม่คิดชีวิต
• ป้องปิด    ปิดป้อง
• ป้างป่า    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Chlorophytum orchidastrum Lindl. ในวงศ์ Anthericaceae โคนต้นเมื่อลอกเอาใบออกจะเห็นด้านในมีเนื้อสีขาว ๆ กินได้.
• ฉุดดึง    ลาก ดึง ฉุดลาก ฉุด ฉุดรั้ง
• ดูดดึง    ก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกำลังอย่างหนึ่งเช่นแม่เหล็ก.
• พุดดิ้ง    ขนมพุดดิ้ง
• ระเบิดดังป๊อบ    ทําให้เกิดเสียงดังป๊อบ
• ป.ป.ง.    สํานักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน
• ปั๋ง    ๑ ว. มาก, มักใช้แก่แข็งหรือแน่น ว่า แข็งปั๋ง ท้องแน่นปั๋ง. ๒ (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นปลัง. (ดู ปลัง).

• ถูกปิดดังปังต่อหน้าต่อตาเรา