ปุเรจาริก คือ
- ว. เป็นเครื่องนำหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).
- ปุ ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
- จา ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
- จาร ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
- จาริก น. ผู้ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น. ก. ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น.
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- ริก ว. ไหวถี่ ๆ เช่น ตัวสั่นริก ใจสั่นริก ๆ.
- อาหารจานหลัก n. อาหารที่ไม่ใช่อาหารทานเล่น ตัวอย่างการใช้: อย่าเพิ่งสั่งอาหารจานหลักมากินเลย ยังไม่หิวเท่าไหร่ clf.: จาน
- การจาก การทิ้ง การละทิ้ง การเลิก การแยก การพราก การพลัดพราก การลาจาก
- การจาม เสียงจาม
- ได้กําไรจาก ได้เปรียบ ได้ประโยชน์จาก ทํากําไร สร้างกําไร
- การจําคุก การกักขัง การคุมขัง
- การจากกัน การจากไป การลาจาก การตาย การอําลา การแยกจากกัน
- การจากไป การไป การออกเดินทาง สิ้นใจ การเสียชีวิต การถึงแก่กรรม การจากกัน การลาจาก การพลัดพราก ความร้าง ความห่างเหิน วิโยค การออกไป การหนีรอด การหลบหนี การเคลื่อนไป
- การเจรจา การประชุม การสนทนา การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น การพูดคุย การตกลง การต่อรอง การต่อรองราคา การพูดจาหลอกล่อ
- การจัดเรียง การจัด การจัดลําดับ การเรียง การจัดให้เป็นแถวตรง การวางแนว
มือถือ