ปุโลปุเล คือ

• (ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ประโลประเล ก็ว่า.

• ปุ     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• โล     กิโลกรัม กก. กิโล ก.ม. กม. กิโลเมตร กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง ก.ก.
• ประโลประเล    (ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ปุโลปุเล ก็ว่า.
• เลป    เลปะ-, เลบ น. การไล้, การทา, เครื่องลูบไล้ เช่น เฉวียงสายพรรณรายสูตรวิภุสนพัตรมาลัยเลปน์กามา ตระศัก. (เสือโค). (ป., ส.).
• เลป-    เลปะ-, เลบ น. การไล้, การทา, เครื่องลูบไล้ เช่น เฉวียงสายพรรณรายสูตรวิภุสนพัตรมาลัยเลปน์กามา ตระศัก. (เสือโค). (ป., ส.).
• สโลป    ความชัน ความลาด
• โลปะ    น. การลบ, การตัดออก, การทำให้หมด. (ป., ส.).
• จูเลป    มิ้นจูเลป
• มิ้นจูเลป    จูเลป
• วิเลป    วิเลบ, วิเลปะ-, วิเลปะนะ น. การทา, การลูบไล้; เครื่องลูบไล้. (ป., ส.).
• วิเลป-    วิเลบ, วิเลปะ-, วิเลปะนะ น. การทา, การลูบไล้; เครื่องลูบไล้. (ป., ส.).
• อภิเลปน์    น. การลูบไล้; เครื่องลูบไล้, ของหอม. (ป.).
• เลปกร    เลปะกอน น. ช่างอิฐ, ช่างปูน. (ป.).
• เลปน์    เลปะ-, เลบ น. การไล้, การทา, เครื่องลูบไล้ เช่น เฉวียงสายพรรณรายสูตรวิภุสนพัตรมาลัยเลปน์กามา ตระศัก. (เสือโค). (ป., ส.).
• โล้เล้    (ปาก) ว. ส่งเสียงเอะอะจนฟังไม่ได้ศัพท์ เช่น พ่อค้าส่งเสียงโล้เล้.