ผงอน คือ

• ผะหฺงอน
  น. แผ่นดิน, (โบ) เขียนว่า ผงร ก็มี.
  ก. เอี้ยว, เลี้ยว.

• ผง     น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• งอน     ๑ น. ส่วนปลายแห่งของบางอย่างที่เป็นรูปยาวเรียวและช้อยขึ้น เช่น งอนไถ. ว. ช้อยขึ้น, โง้งขึ้น. ก. แสดงอาการโกรธเคืองหรือไม่พอใจเพื่อให้เขาง้อ,
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• แผ่นผงอน    น. พื้นดิน.
• ผงอบ    ผะหฺงอบ ว. อ่อนเพลียมาก, จวนจะสิ้นใจ.
• ผงละเอียดอ่อน    แป้ง แป้งข้าว แป้งหมี่
• กุงอน    -งอน น. นกช้อนหอย เช่น มีกุโงกกุงานและกุงอน. (สมุทรโฆษ).
• ขี้งอน    adj. แสดงอาการโกรธหรือไม่พอใจเพื่อให้เขาง้อ, ทำจริตสะบัดสะบิ้ง , ตัวอย่างการใช้: เธอเป็นหญิงที่ประเสริฐที่สุดแม้จะขี้งอนและใจน้อยแต่เธอก็ห่วงใยและเอาใจใส่ผมยิ่งกว่าตัวเธอเสียอีก
• งอนขึ้น    งอ โค้ง โง้ง
• งอนง้อ    ก. อ้อนวอนขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ, ง้องอน ก็ว่า.
• งอนไถ    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก.
• ง้องอน    ก. อ้อนวอนขอคืนดีด้วย, อ่อนเข้าหาเพื่อให้ยอมหรือช่วยเหลือ, งอนง้อ ก็ว่า.
• จังออน    น. มาตราตวงตามวิธีประเพณีของไทยโบราณ ๘ กำมือ = ๑ จังออน และ ๒ จังออน = ๑ แล่ง.
• ตูดงอน    ดู ลี่ ๑.

• การกรองที่แม่นยำและมีประสิทธิภาพของผงอนุภาคหรือของเหลวที่มีความหนืด
• แอมป์มิเตอร์แบบแผงอนาล็อก
• มีประสิทธิภาพในการจัดการสินค้าคงคลังและผงอนุภาควัดได้อย่างถูกต้องโดยไม่ได้รับผลกระทบจากฝุ่น
• เครื่องนี้เหมาะสำหรับการกลั่นและแยกผงผงอนุภาคและสารละลายในหลายอุตสาหกรรมเช่นเซรามิคอาหารแปรรูปยาเคมีภัณฑ์สารเคมีชีวภาพอิเล็กทรอนิกส์การเผายางพลาสติกบดรีไซเคิลและอื่น ๆ