แผ่นผงอน คือ
- แผ่ ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
- แผ่น น. สิ่งที่มีลักษณะแบน ๆ อย่างกระดาษหรือกระดาน เช่น แผ่นกระดาษ แผ่นกระดาน, ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น กระดาษแผ่นหนึ่ง กระดาน ๒
- ผง น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
- ผงอน ผะหฺงอน น. แผ่นดิน, ( โบ ) เขียนว่า ผงร ก็มี. ก. เอี้ยว, เลี้ยว.
- งอ ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
- งอน ๑ น. ส่วนปลายแห่งของบางอย่างที่เป็นรูปยาวเรียวและช้อยขึ้น เช่น งอนไถ. ว. ช้อยขึ้น, โง้งขึ้น. ก. แสดงอาการโกรธเคืองหรือไม่พอใจเพื่อให้เขาง้อ,
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- แผง น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง เป็นแผ่นอย่างเสื่อลำแพน มีกรอบไม้โดยรอบ ใช้เป็นเครื่องกั้นเครื่องกำบังเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ติดแถบที่หน้าอกเป็นแผง.
- ฝุ่นผง n. ดินแห้งหรือสิ่งอื่นที่ละเอียดเป็นผง เมื่อโดนลมจะฟุ้งกระจาย ชื่อพ้อง: ฝุ่น, ผง, ฝุ่นละออง ตัวอย่างการใช้: ลูกกลิ้งขจัดฝุ่นนี้ใช้ขจัดฝุ่นผง เส้นผม ขนสัตว์บนเสื้อผ้าหรือเฟอร์นิเจอร์ได้
- เป็นผง adv. ละเอียดมาก ชื่อพ้อง: เป็นผุยผง, เป็นจุณ ตัวอย่างการใช้: การเสียดสีกับบรรยากาศทำให้เกิดความร้อนสูงและเผาไหม้ลูกอุกกาบาตเป็นผง
- เป็นผุยผง เป็นจุณ เป็นผง
- สนแผง น. ชื่อไม้ต้นชนิด Thuja orientalis L. ในวงศ์ Cupressaceae ใบเป็นแผง ใบและเมล็ดใช้ทำยาได้.
- แผงคอ น. แผงทำด้วยสักหลาดหรือกำมะหยี่ สำหรับติดคอเสื้อราชปะแตนซึ่งเป็นเครื่องแบบเอกชนที่ขอเข้าเฝ้า หรือเครื่องแบบนิสิตชายจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือเครื่องแบบนักเรียนโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัยเป็นต้น; (โบ) แ
- แผงไฟ น. แผงที่รวมสายไฟสำหรับควบคุมกระแสไฟ.
- ขยี้ให้เป็นผง บดให้เป็นผง
มือถือ